اثر دور آبیاری، اسیدهیومیک و باکتری‌های محرک رشد بر ویژگی‌های فیزیولوژیکی گندم رقم کویر در منطقه شهر ری

به‌منظور بررسی اثر دور آبیاری، اسیدهیومیک و باکتری‌های محرک رشد بر محتوای رطوبت نسبی، میزان پایداری غشای سلولی، محتوای کلروفیل و میزان پرولین برگ گندم، این آزمایش در سال زراعی 90 - 1389 به‌صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار در فشافویه شهر ری اجرا شد. فاکتور اصلی (آبیاری) در سه سطح (آبیاری پس از 80، 120 و 160 میلی‌متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A) و اسیدهیومیک و مخلوط باکتری‌های محرک رشد (ازتوباکتر، سودوموناس و آزوسپیریلوم) هر یک در دو سطح عدم کاربرد و کاربرد به‌صورت فاکتوریل به‌عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اثر دور آبیاری بر تمامی صفات به‌جز محتوای کلروفیل a در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. ضمن آنکه اثر اسیدهیومیک در تمامی صفات به جز محتوای رطوبت نسبی در سطح احتمال یک درصد و اثر باکتری‌های محرک رشد فقط برای محتوای کلروفیل a+b در سطح احتمال پنج درصد و نشت مواد سیتوپلاسمی و میزان پرولین در سطح احتمال یک درصد تفاوت معنی‌دار از خود نشان دادند. در تیمار مصرف اسیدهیومیک بیش‌ترین میزان کلروفیل a در دو سطح آبیاری بعد از 80 و 120 میلی‌متر تبخیر به میزان 0212/0 و 0206/0 میلی‌گرم بر سانتی‌متر و بیش‌ترین نشت غشای سیتوپلاسمی به عدم کاربرد اسیدهیومیک در تنش شدید رطوبتی (بعد از 160 میلی‌متر تبخیر) به میزان 06/663 میلی‌زیمنس بر سانتی‌متر اختصاص داشت. میزان پرولین برگ با کاربرد اسیدهیومیک در تمامی سطوح آبیاری افزایش یافته و با افزایش شدت تنش به ترتیب معادل 9250/171 ، 4875/152 و 6875/107 میکروگرم بر واحد وزن تازه برگ بود.